Wibaut voor Oekraine

Onze doelstelling is vanzelfsprekend om met een volle bus terug te keren naar Spanje. We kennen de verhalen over initiatieven die met lege of half lege touringcars weer terugkomen. Ik kan me er wel iets bij voorstellen. Het kan nog best lastig zijn om precies die mensen te vinden die de wens hebben naar een specifieke stad in Europa te gaan. Dagelijks komen er mensen in de opvangcentra die een keuze moeten maken hoe verder. Ook vertrekken er continue weer bussen met vluchtelingen naar verschillende bestemmingen. In de opvangcentra zoals die in  Przemyśl en verderop in  Młyny verblijven de vluchtelingen in genummerde of gemarkeerde ruimtes. Elk nummer staat voor een Poolse  stad  of Europees land waarheen de transporten worden georganiseerd. Per ruimte zijn er  vrijwilligers  die met particulieren of ngo's de transporten organiseren en de  mensen  op lijsten zetten.  Vluchtelingen in de Tesco opvanglocatie in  Przemyśl Op woensdag 16 maart melden wij ons bij de Tesco locatie in  Prz

Voor beelden van vluchtende mensen hoef je niet naar de Poolse grens af te reizen. Gelukkig berichten de media daar dagelijks over. Hetzelfde geldt voor de verhalen over mensen die afreizen naar de Oekraïne om te gaan vechten. Door de gesprekken met de mensen hier komt het allemaal wel heel erg dichtbij. Vincenç is een van ons clubje van 6 en heeft een klein videoproductie bedrijf. Hij is mee omdat hij ervaring wil opdoen om op korte termijn ook een transport te organiseren. Deze dagen legt hij alles op video en foto vast. Hij interviewde Angelica. We ontmoetten haar toen ze net de grens was overgestoken met haar dochter en kleindochter. Haar zoon en man zijn zoals alle mannen tussen de 18 en 65 jaar achtergebleven om te vechten. Ze is lerares en had niets tegen Rusland. Ze sprak in het dagelijks leven veel Russisch en leert kinderen open te staan voor verschillende meningen en achtergronden. Het verklaren van de oorlog aan haar kleinkind van 6 is volgens haar niet te doen. Ze blijft b

Vanochtend om 05.30 uur  aangekomen in  Przemyśl. We hadden informatie over een militair hospitaal waar de mensen de mogelijkheid zouden hebben tot maximaal twee dagen te verblijven voordat ze naar een volgende bestemming vertrekken. Een groot terrein met verschillende gebouwen, maar weinig tot geen leven. We besluiten naar de grens bij het plaatsje Mydeka te gaan. Hier spreken we de eerste vrijwilligers. Hulpgoederen worden vanuit een punt in  Przemyśl vervoerd naar een tentenkamp bij de grens. Vandaar is het een paar honderd meter naar de grens. We lopen erheen en zien een pad dat aan weerszijden wordt geflankeerd door tentjes en marktkramen. We zien een wat professioneler ogend standbouw unit van Orange telecom, verder is het niet veel meer dan geïmproviseerde marktkramen . Vrijwilligers bij de grensovergang in Mydeka Vrijwillers van WCK.org delen eten uit.   Telefoon opladen bij een van de standjes bij de grensovergang in  Mydeka   Vanuit de stands worden eten, drinken en zaken zoa

We vertrekken met een touringcar en mijn auto op maandagavond 14 maart vanuit Barcelona. Het team bestaat uit initiatiefnemer Junior, de eigenaar van Kione resort Xavi, de zus van Junior Montse, Oekraïnse Lena en Vincenç die een videoproductie maakt. Hij is teven voornemens om zelf een transport te organiseren en wil middels onze reis ervaring op doen. Ik reis per auto met Xavi en Junior vooruit zodat we voor de aankomst van de bus al poolshoogte kunnen nemen. Onderweg spreken en appen we met verschillende mensen van andere initiatieven en lokale contacten om beeld te krijgen van ons te wachten staat.  Team Kione, vlnr Xavi, Lena, Junior, Montse, Vincenç en Ernest De reis van 3.000 kilometer gaat via Straatsburg waar we een paar uur slapen en lunchen zodat we woensdagochtend vroeg in  Przemyśl aankomen. In Pilsen hebben we een korte eetstop. Vervolgens rijd ik het eerste deel van het laatste stuk en hoor op radio 1 Ajax verliezen. Doneren kan nog steeds via  wibaut.nl/oekraine

Een week geleden ontstond het plan bij  Miquel Àngel Jauset (junior) om Oekraïnes vluchtelingen op te halen bij de Poolse grens en heb naar h et vakantieresort Kione in Alcossebre te brengen. Xavi is eigenaar van het park met 300 vakantiewoningen in het Kione resort en appartementen in Andorra. Hij vindt het een goed plan en de voorbereidingen gaan van start. Ik word op dinsdagavond 8 maart geappt door Junior of ik wil doneren via zijn Gofundme pagina. Ik reageer direct met het voorstel om in het project te stappen. Met name de opzet van het project waarbij niet alleen het transport, maar ook huisvesting, werk en Spaanse lessen worden geregeld spreekt me aan. Op woensdag 9 maart stapt Wibaut aan boord van het project en gaan we aan de slag met fundraising. Ook kijken we gelijk wat we nog meer kunnen doen. Bijvoorbeeld het voor bewoning op orde maken van onze locatie aan de Westelijke Randweg in Overveen. Voor het weekend is de site live en stromen de donaties binnen. Vlnr Ernest, Ju